sábado, 31 de enero de 2015

sábado a la mañana

Que alguien me conteste por favor!!! Porqué los sábados a la mañana son tan hermosos? Son los días en los que siento que puedo hacer lo que sea! Nada es imposible un sábado a la mañana con este sol.
Estoy feliz, hoy festejamos y tengo que ir a comprar la bebida. No terminé la camisa que me quería poner, pero no importa. Estoy contenta. Me siento amada, hay algo mejor que eso?

jueves, 29 de enero de 2015

La nutri viene con sorpresa

A veces las cosas suceden porque sí, y otras veces porque debe pasar algo que cambie el rumbo de las cosas. Estoy afirmando algo por otra cosa que todavía no pasó, pero vale en este discurso psicópata sacar conclusiones por adelantado, solamente porque me place. (????)
La endocrinóloga me recomendó una doctora que según ella logra adherencia a la dieta. Logra algo más con sus pacientes, que es lo que las 348975555 nutris que ví hasta ahora no lograron conmigo. Que las ame, que las siga, que les haga caso, que no crea que un pancito más no me va a hacer nada, que el fin de semana como tal merece ser liberado de las dietas, y todas esas cosas de gorda que hago desde que soy gorda y desde que tengo conciencia de que necesito adelgazar. (debe haber sido esto a los 6 años.....)
Cuestión que investigo a la nutri, para ver si atiende más cerca de casa, no es lejos, pero no me queda a mano y últimamente, mi objetivo es que todo quede ahí, a pasitos, busco vivir mi vida de una forma más sencilla. Buscando, y parece que la doña no atiende en otro lado más que en el Servicio de Cirugía Bariátrica del Argerich!!!! Por favor! No hay caso! Todos los caminos conducen a que me opere! Me bajé un trabajo de esta mujer, que todavía ni comencé a leer. Pero me reí mucho: la endocrinóloga no me tiene fe!!!!!!!!!

miércoles, 28 de enero de 2015

we're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year.................

So, so you think you can tell 
heaven from hell, 
blue skys from pain. 
can you tell a green field 
from a cold steel rail? 
a smile from a veil? 
do you think you can tell? 
And did they get you to trade 
your heros for ghosts? 
hot ashes for trees? 
hot air for a cool breeze? 
cold comfort for change? 
and did you exchange 
a walk on part in the war 
for a lead role in a cage? 
How i wish, how i wish you were here. 
we're just two lost souls 
swimming in a fish bowl, 
year after year, 
running over the same old ground. 
what have we found? 
the same old fears. 
wish you were here.

Hope

Siempre siempre hay esperanza. Después de una semana que parecía terrible, se enciende una luz que puede ser la que estamos necesitando. Creo que es una señal, un regalo de mi viejo, mi ángel de la guarda. Estoy esperanzada, y tengo fe. Todo va a salir bien. Necesito cosas buenas este año. Y van a venir!!!!!!

martes, 27 de enero de 2015

Happy birthday to me!

Hoy todavía no terminó! La verdad es que me sentí muy pero muy amada hoy. Desde las 00 de ayer y en lo que va del día, mucha gente se ocupó de hacerme sentir especial. Mucha gente me dijo todo lo que me quiere y lo especial que soy. Mucha gente se ocupó que sepa que soy importante. Mi viejo, me mandó una ayuda enorme que no puedo desperdiciar. Soy inmensamente feliz. Agradezco este día, y cada día de la vida. Pero soy mimosa, y me gusta que me digan que me quieren.
Fue un día hermoso!!!!
Gracias a Dios por la vida que tengo!
Gracias a Dios por quien soy!
De verdad que fue un cumpleaños feliz!!!

lunes, 26 de enero de 2015

Últimos minutos

Me queda poco tiempo de 35. Esta noche y casi todo el día de mañana, porque nací a las 22.30. El resumen de despedida de los 35 podría ser que:

-todavía sin hijos
-todavía sin casarme
-todavía sin casa propia
-todavía gorda
-todavía sin emprendimiento propio

Prefiero en este punto ser positiva. Hijos? Todavía no sé si quiero. Casarme, desde los 12 años sé que no me quiero casar!!! (aunque mi suegra crea que eso es porque no quiero a su hijo o porque no soy realmente una mujer, porque una mujer SIEMPRE quiere casarse). Sin casa propia? Es un dolor de huevos importante, espero tenerla algún día. Gorda? Y sí, no me salió nada de lo que intenté. Veré si me atrevo a ir al médico para que me operen. Todavía me doy una chance más que comienza el 24-2-15. El emprendimiento propio está en camino. Este año comenzaré a facturar por y para mí y eso está dicho ya.

Los 35 trajeron cosas muy hermosas también, a saber:

-Me recibí! Soy licenciada en Higiene y Seguridad, la primera en mi familia, la única entre mis amigas, la que lo logró por sus medios, por y para mí. Mi viejo, donde está, sabe que lo logré, y me hace feliz, aunque no haya podido venir a verme recibir el diploma e inflar el pecho en vivo y en directo.
-Superamos con mi amor, un millón de pruebas de fuego este año. No por nosotros, no por falta de amor o engaños, sino porque nuestro país, cíclico como pocos, se puso de culo y todo fue complejo. Es así en Argentina, cada diez años explota la economía, y nuestra moneda vale lo mismo que una bolsa llena de piojos, una mierda.
-Aprendí que mi tiempo vale oro: aprendí a no desperdiciarlo con gente que no vale la pena y que no lo agradece como el bien más preciado que tenemos. El tiempo no para, dice Bersuit, y tiene razón.
-Aprendí a hablar con la verdad, aunque duela y no guste, aunque sea más dolorosa que un par de stilettos de 15 cm de taco y sin plataforma para caminar 10 km. Muchas veces tendré que aceptar quedarme sola, porque lo que digo molesta. Pero entiendo que ser aunténtica es lo mejor que me puede pasar para vivir en paz con la persona más importante que tengo para convivir, que es conmigo.
-Estuve entendiendo de a poco, que todo lo que me proponga puedo hacerlo, y que puedo hacerlo bien.
-Comencé caminando tímidamente, y gané una amiga y una cantidad de horas de caminata, que le hicieron bien a mi corazón, porque a pesar del colesterol, mi riesgo coronario está bien.
-Soy feliz, y logré construir una vida de la que no necesito escapar.
-Tengo un millón de proyectos que algún día voy a cumplir.

Creo que es un buen resumen.Creo que cada hora de estos 35 años valió la pena. Creo que vivir con la certeza de que vale la pena, no tiene precio. Para todo lo demás, existe Mastercard. (venía demasiado seria la cosa!!!!)

Soy feliz, a pesar de todo. Soy plenamente feliz, y si volviese a nacer, querría ser yo de nuevo.

Salúdenme ahora que soy joven, mañana seré una anciana de 36 años........

domingo, 25 de enero de 2015

Otra vez un horno

La conclusión a la que puedo llegar es que odio el verano. Ser gorda y que sea verano son dos cosas terribles para que te sucedan juntas. Son las 11 de la mañana y debe hacer unos 35 grados. Imposible para alguien con 40 kilos de más y ninguna pileta. Estoy de mal humor!!!!! Además de eso, quería hacer ejercicio hoy y la verdad es que si salgo ahora a la calle a patinar me voy a derretir. Estoy cabrona! Solo faltan dos días para mi cumpleaños. Ufffff, estoy siendo una viejita ya..... Mi hermana adelanta la vuelta de sus vacaciones para venir conmigo. Divina!!! Hace muchos cumpleaños que no lo paso con ella. Mis amigas, una confirmada, otras dos, silencio (tenía confirmadas dos pero cambié de día). Chequearé el lunes por última vez, y el que no conteste, se irá a la reputamadre que lo pario.
Los 36 vienen con menos pulgas que los 35!!!!!!

viernes, 23 de enero de 2015

No alarms and no surprises (let me out of here)

A heart that's full up like a landfill
A job that slowly kills you
Bruises that won't heal

You look so tired and unhappy
Bring down the government
They don't, they don't speak for us
I'll take a quiet life
A handshake of carbon monoxide

No alarms and no surprises
No alarms and no surprises
No alarms and no surprises
Silent, silent

This is my final fit, my final bellyache with

No alarms and no surprises
No alarms and no surprises
No alarms and no surprises please

Such a pretty house, such a pretty garden

No alarms and no surprises (let me out of here)
No alarms and no surprises (let me out of here)
No alarms and no surprises please (let me out of here)

Cuando creí que encontré un cuerpo igual al mío para compararme, me pinchan el globo.

Hoy en el grupo de bariátricos encontré una mujer que para mí tenía el cuerpo igualito al mío. Brazotes de marine, zapán tremenda, mucho culo, y las piernas tirando a flacas. Ella puso su antes y después. Quedó hermosa!!!!! Le escribí preguntando su peso. Ella pesa unos kilos menos que yo pero debe ser más baja. Le muestro a mi marido, que debe pensar que estoy realmente tocadiscos, y me dice que no, que yo tengo los brazos más chicos, cosa que me puso contenta, y que tengo un poco menos de culo. No estoy igual, pero casi. El tema es que me vuelve a rondar la idea de la operación. Creo que definitivamente voy a sacar turno en Favaloro para ver que opciones son las que hay para mí. Necesito opciones. Y las necesito ya!!!!!!

Notición

Quiero compartirlo con ustedes porque lo merecen.
Tengo comas!!!!!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Iupiiiiii!!!!!

jueves, 22 de enero de 2015

Ataque gorgojo

Como si me estuviese saliendo un caparazón oscuro....esa carita tremenda que tienen.... como si no pudiese parar de comer harina a la mañana..... Gorgojo total!
Debería leer los post tan positivos de comienzo de año donde iba a poder rescatar al monstruo del lago Ness y subir a la luna haciendo kagoo jump...... Aquí sigo-gorda y cansada- un jueves a la noche donde la batería está gritando para que me desconecte un rato.
La puta madre..... cuando podré?

miércoles, 21 de enero de 2015

Lola organiza otra fabusemana

Lola de http://masplacermenosdieta.com/ está organizando otra fabusemana y yo sin tiempo......Odio no tener tiempo!!!! Voy a ver si puedo pero de verdad que estoy llegando desmayada a la hora de dormir!

La eterna duda

Hoy viajaba en el colectivo atestado en hora pico volviendo del centro. La crueldad más grande para un agorafóbico y el placer superlativo para un apoyador profesional. Una gloria o un tormento según los ojos que esté mirando. Yo estaba al fondo del bondi (es que las viejas y las minas siempre quieren quedarse adelante y llega un momento en el que casi no se respira ahí). De repente la veo. Una libélula pesa más que esa chica!. Chiquitita- flaquititititita- pelo carré- con uno de esos saquitos que me encantan y que nunca me compro. Etérea. Yo al lado. Una bacanal de carne. Un desborde humano con brazos de gladiador fofo y unas tetas como para sostener la bebida mientras uno la toma. Ni hablemos de la panza que a ésta altura ya la deben conocer como si la hubiesen visto.......
En ese momento se me cruza una de esas ideas locas. Que bueno sería tener un espejo adelante. Verla a ella y verme a mí. Si nos mirase un médico las dos estamos en polos opuestos de una patología. Ojo- a ella la mirarían mejor porque pensarán que seguramente está más sana la flaca que la gorda. No lo sabemos. Pero como siempre necesitaba un espejo para vernos en comparación. Para entender cuan grande soy. 
Y en ese momento se me cruza otra gran idea: cómo será vivir en ese cuerpito? En un momento se baja un tipo y me siento (siempre con miedo a aplastarle la gamba a alguno con uno de mis cachetes enormes.....) La seguí mirando hasta que me bajé. Ahora que lo pienso debe haber temido por su vida o habrá pensado que era una torta enamoradiza de las que hay miles por las calles..... La miraba cuando el bondi doblaba y ella apretaba sus manitos llenas de venas contra las manijas de los asientos como con miedo a caerse. Y yo con el centro de gravedad tan aumentado a veces puedo viajar sin agarrarme. Qué loco. Si ella me hubiese visto calculo que también debe llamarle la atención saber como es vivir en un cuerpo enorme. Ojo. No me gustaría ser tan etérea. Siempre lo digo. Prefiero un poco más de carne a un cuerpo como el de Jolie cuando se cortaba y se metía cuchillos por las partes.... o como ahora que si sopla un viento fuerte se la lleva volando a África y adopta dos o tres niños....
Debe ser raro. Juntas debíamos parecer el gordo y el flaco en versión femenina.
Alguna vez podré responder esa duda? Cómo será vivir en un cuerpo flaco? Qué intriga por Dios.....................

martes, 20 de enero de 2015

Todo muy bonito pero sigo fumando

La reputamadre que me parió. Con perdón de mi madre que no es santa pero que no es la segunda palabra de este post. Sigo fumado. Todos los días hay una excusa para fumar. Puedo ser tan boluda?
El martes próximo cumplo 36 años. Eso significa que llevo 6 años de demora en dejar este vicio de mierda. Cómo puede dominarme esta mierdita envuelta en celofán y con imágenes horrendas en las marquillas (qué palabra marquillas....).
Increíble. Tanto cerebro al pedo.....Gorda y fumadora no es negocio............

Las promesas para el día en que se me vaya esta panza descomunal

Estaba a punto de pedir helado. Porqué no? Un heladito no mata a nadie..... Pero engorda a todos! Así que estoy deleitándome con unos damascos riquísimos que no tienen colesterol y además no traen culpa. Ayer quería postear y me desmayé. Me dormí una siestita de cuatro horas......Fue un día bastante pesado. Uno de esos días que deberían poder resetearse.Y demás está decir que cuando tengo tiempo para mí quiero vivirlo no dormirlo!!!! (estoy a pasitos de tener mi nueva pc lista.... odio no tener comas!!!!)
Hoy hubo caminata y oxigenación cerebral. Hoy la cena siguió siendo temprano. Hoy mi cuerpo estuvo más liviano que ayer. Hoy trabajé bien y contenta. Hoy llegué a casa y pude ver esos ojos hermosos que me miran como nadie más en el mundo. Tengo muchísima suerte. Soy feliz.
Cuando bajaba a caminar y como hago siempre- me puse de perfil y me miraba la panza. Esa panza descomunal que tengo. Esa panza que es como si desayunara con cerveza todas las mañanas. Porque!!!!!!
Está ahí y a pesar de que todos pero todos dicen que si caminás la panza baja- la mía sigue ahí- inamovible. Hija de puta!!!!!! Cuando vas a desinflarte?
Estoy cansada y estuve haciendo boludeces estos días. Cansada de la dieta al pedo digo. Estuve comiendo mucha harina. Galletitas en vez de colaciones saludables. Cagándola básicamente. Seguí el consejo de la endocrinóloga  y saqué turno con la nueva nutricionista. O es muy buena o es una pelotuda. Tengo turno para el 24 de febrero. DIOS!!!! Es mucho tiempo!!!! Es un mes de prueba. Yo solita con mi alma y mi boca de mini pimer. Pará de moler alimentos gorrrrrda!!!!
La endocrinóloga me dijo que haga registro de alimentos y así será. Mañana me imprimo el registro para ver que como y cuanto muevo este culo que comienza a caerse. (Es que los rollers siguen cagándose de risa en algún lugar de mi casa......)
Por lo pronto me estoy testeando como profesional. Creo que me va a ir muy bien. Voy a aprovechar este empujón involuntario para capitalizarlo. Todo va a salir bien. A pesar de mí- este año voy a triunfar!!!!!!

sábado, 17 de enero de 2015

La endocrinóloga dice que es tiempo de tomar decisiones

No hay caso. Hasta ella me lo dice! Le conté que el fin de semana pasado en Tigre comimos comida cocinada por mí. Sanita. Proteína más verdura y que a pesar de eso engordé. La cara de esa mujer! Me dijo que me decida. Que busque información para la operación bariátrica. Que pregunte todo. Y me dijo algo más. Ravenna no va. No vas a pasar toda la vida comiendo 600 calorías. Puf. A la mierda con las ganas de ir! Le pregunté a dos que van al centro de Ravenna cuanto sale por mensaje privado en el facebook. No me contestó ninguna!!! Se ve que hace bien el tema del lavado de cabeza! Si querés saber cuanto sale mejor andá será la propuesta. Cosas raras si las hay. Ahora toca dormir ya es muy tarde! Espero tener un domingo productivo....

jueves, 15 de enero de 2015

Malarazza....

Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...

Un servo tempu fa rinta 'na chiazza,
Pregava Cristu in cruce e ci ricia:
"Cristu, lu me patrune mi strapazza,
Mi tratta comu un cane pi la via,
Si pigghia tuttu cu la so' manazza,
Mancu la vita mia rici ch'и mia...
Distruggila, Gesщ, sta Malarazza!
Distruggila, Gesщ, fallo pi mmia! Sм... fallo pi mmia!"

Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...

Ricordati che ogni persona ha una sua dignitа,
Sogni, emozioni che la vita ci dа.
C'и chi ancora per il potere ha venduto l'Anima,
Questo puт distruggere ogni briciola di veritа.
C'и chi dice "Non mi va, non mi va, non mi va,
Se c'и chi domina, sgomina, insulta la mia umanitа!
Guerra chiama guerra! Lutto per la mia identitа!
Nonostante troppe troppe siano le difficoltа!
Stato di calamitа, suddito di societа,
Schedato dalla realtа, schierato in cattivitа
Contro la meschinitа, pronto anche a tutto (si sa),
Non credo all'immunitа di chi sta sopra a guardare
E alla mia gente che da menzogne e tranquillitа
Solo per chi sta al di lа di questo bel varietа!
Presidente Marajа, oggi di servilitа
Ma che vedi tutto spero non nell'al di lа!

Cristo me rispunne dalla croci:
"Forse si so spezzate li to vrazza?
Cu vole la giustizia si la fazza!
Nisciun'ormai 'cchiщ la farа pi ttia!
Si tu si 'n'uomo e nun si testa pazza,
Ascolta bene sta sintenzia mia,
Ca iu 'nchiudatu in cruce nun saria
S'avissi fattu ciт ca ricu a ttia...
Ca iu 'nchiudatu in cruce nun saria!"

Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...

"Se 'nna stu munnu c'и la Malarazza,
Cu voli la giustizia si la fazza!
Se 'nna stu munnu c'и la Malarazza,
Cu voli la giustizia si la fazza!"

Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...
Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...

Tu ti lamenti, ma che ti lamenti? Pigghia nu bastune e tira fora li denti...

Hermanas

Ayer mi hermana me visitó y me hizo trabajar. Mucho. Se fue con un vestido terminado. quedó precioso!!!! Un diseño de ella que empezamos a cortar en el momento y que se llevó puesto. Precioso!!!! Estoy muy manija con la costura... otra cosa para no ocuparme de lo que debo!!!!

martes, 13 de enero de 2015

Running in circles

El mismo puto peso. Como si no hubiese pasado el tiempo desde que todo esto empezó. A veces puedo ser positiva y otras me cuesta mucho. Veo a mi alrededor gente que con mucho menos de lo que yo hago avanza. Va hacia adelante y gana la batalla que se propone. Una amiga que está en la onda gurú me dice que todo depende de mí. Que solo yo puedo cambiar las cosas. Y cómo hago para no frustrarme? Cómo resisto probar y probar y estar parada casi exactamente donde empezó esta historia?
Ya se me agotan las ideas y es bastante difícil. Voy a pedir ayuda para dejar de correr en círculos y no ir a ningún lado. Estoy con la guardia baja y se va todo a la bosta. Mañana intento número 195745689007 mil de dejar de fumar y de hacer Ravenna. Basta de círculos!

D.I.V.I.D.I.D.O.S.

El amor me llenó la cama
de arandelas y tachuelas
me operé de este bandoneón
con anestesia local
entonces engordé las ideas
y ahora hago ayuno de bocho
encima me enamoré
y engordo mi corazón también.

Se me divorciaron las mesitas de luz
por ser rebelde no hay negocio
ay, que Dios boludo
se pinchó en la mitad
se hizo el canchero con milagros.

Vestite pebeta
que te llevo a pasear
esta noche paqueta
nos vuelve a besar
viste pebeta
te llevo a pasear
esta noche.

Tus penas son una cajita musical que se oxido
carnaval de los picaflores
maquillaje y bombachita
aquelarre de presidentes
un ratito cada uno
la azafata vuelve a ser
la que trae el perfume y el pedal.

Solo por hoy

Solo por hoy vencí las ganas de largar todo a la mierda porque la dieta no funciona.
Solo por hoy volví a prometer dejar el cigarrillo.
Solo por hoy me dí cuenta de que me gusta la cara que tengo.
Solo por hoy vencí las ganas de quedarme acurrucada durmiendo y salí a caminar 45 minutos.
Solo por hoy recé y volví a pedir por todos los demás y no por mí.
Solo por hoy me animé a no atracar nada que no debiese para estar mejor.
Solo por hoy tengo esperanza de que todo lo que pueda cambiar lo voy a poder cambiar.
Solo por hoy estoy intentando hacerme a la idea de buscar ayuda profesional para superar mis rollos.
Solo por hoy voy a mover este culo lejos de la pc para hacer algo en casa que me ayude a verla mejor.
Solo por hoy. Paso a paso. Tal como diría Mostaza Merlo.

lunes, 12 de enero de 2015

Salvo por los mosquitos es un lugar perfecto para vivir!

Tigre..... Hermoso lugar! Hace rato no escapábamos del cemento y de verdad que es impresionante lo que le hace el verde al ser humano: felicidad sería una palabra excelente. Tranquilidad absoluta y dormirse con el sonido de una cantidad de ranas y grillos... placer absoluto. El ruido de los árboles con el viento parecía lluvia una hermosura total!.
El único problema para mí es el de los mosquitos- putos bichos- eran enormes y estaban hambrientos!!!! Tengo 4572920020 picaduras que cíclicamente comienzan a picar todas juntas. Tomé antialérgico y nada. Soy una completa bosta! Tengo caminos de ronchas por todos lados y desesperación en el momento en que pican todas juntas!
Había pileta y por supuesto que la usé. Delicia absoluta con 8 grados de calor. Creo que a pesar de los moscos iría a quedarme una semana. Ahora estoy a puro caladril y aerotina. Secuelas del descanso.
A pesar de haber cocinado proteínas y verdura y tomar la leche sin pisar un restaurant volví a engordar. La reputisima madre que lo pario!
Qué le pasa a mi cuerpo? Qué carajos le pasa? Es increíble de verdad pero es lo que pasó. Me llevé gaseosa cero. Comí correctamente. Engordo. Qué chotas tengo que hacer para que entiendas en qué plan estamos cuerpo? Can you heard me? Creo que le habla a Usted diría Homero.....

sábado, 10 de enero de 2015

Redescubriendo quien soy

Muchas veces  por cosas de la vida-por situaciones-por vivencias-por lo que sea- nos vamos desdibujando. Dejamos de tener clarísimo quienes somos y para que vinimos a este mundo. Hay veces que me siento así. Hay veces donde debo preguntarme un montón si lo que hago realmente me gusta o no. Y pienso que en paralelo a engordar hay algo que perdí y que obviamente no son kilos y  hablo de esa foto perfecta de uno mismo tiene en la cabeza. En algún momento dejé de reconocer claramente quien soy. Dejé de saber cual es mi pasión. Dejé de saber cual es mi banda favorita. Dejé de verme tan clara. Y puede ser que por esta puta manía de cuestionarme todo eso haya sucedido. O quien sabe por qué. Pero pasó. Muy de a poco voy volviendo en mí-como después de un desmayo.
Aprendí a decidir con rapidez cuando la cosa es para los demás-pero cuando es para mí me cuesta un horror. Donde querés ir? Qué querés hacer? Qué te gusta? Simple no? Bueno para mí no está siendo fácil responder! Como decía antes- muy de a poco voy recuperándome. Y entiendo que es parte de crecer- porque uno ya no es taxativo o al menos yo no lo soy con muchas cosas. Con otras sí claro-pero no con todo como lo era en mi juventud radical!!!!
A veces entiendo que para volver a descubrirse hay que estar perdido un tiempo. Y creo que de esas cosas surgen otras mejores. Lo que sé es que verdaderamente necesito saber quien soy en realidad. Porque hoy estoy siendo como el movimiento potencial de la física (el ejemplo me convierte en freeky pero no hay nada que lo describa mejor): hoy soy pura potencia pero estoy quieta. Soy un gran manojo de quieros. Quiero estar flaca (pero no lo estoy). Quiero tener una consultora (pero no la fundé). Quiero triunfar como licenciada y poder dejar mi trabajo (pero si el paso anterior no se cumple este menos va a cumplirse). Y así es todo. Debo abandonar el quiero para poder hacer  o usarlo como trampolín y no dejarlo en un cuadrito en la pared de mi casa. Ayer una amiga me decía que ella cree que no hay cosas imposibles para ella. La miraba con asombro. Maravillada por la situación. Es que a mí me resultan imposibles hoy cosas que a los demás les salen rápido. O fácil. O de alguna forma- pero les salen.
Debo sanar mi miedo al ridículo y saltar. Es como hacer un viaje de un millón de años a un lugar- llegar a la puerta de ingreso y no animarse a agarrar el picaporte para abrir la puerta. Es lo mismo.
Entonces este año- además de saber quien soy mis dos metas son esas: que la consultora nazca y crezca y que yo deje de ser gorda. Si estoy lista para defenderme de quien sea para qué voy a tener terrible armadura de grasa?

viernes, 9 de enero de 2015

Es que a veces no me le animo al niño que llevo dentro

Que lindo que es estar en la tierra
despues de haber vivido el infierno
que lindo que es poder amarte y mirarte otra vez
despues de estar tan enfermo

Que lindo corazon que estas aca y aca latiendo
y me desenrredes los ojos
y si por ahi el miedo me viene a buscar de nuevo
voy a recordar lo que cantamos una vez, mirando el cielo yo

Cantale a la luna y al sol
cantale a la estrella que te acompaño
cantale a tus amigos con el corazon
Cantale a la luna y al sol
canta que es la tierra que canta en voz
cantale a tus amigos con el corazon

Yo no se por que a veces me pierdo
los ojos se me dan vuelta y me muero por dentro...
y me encierro otra vez y no puedo salir... ayay ayay ayay
no puedo ver lo lindo de cada momento

Es que a veces no me le animo al niño que llevo dentro
a veces pienso que estan mal algunas cosas que siento
Pero basta ya de eso y echa pa' fuera el baibaibon
no tengo tiempo ahora de eso, estoy en otra cancion se acabo

Cantale a la luna y al sol
cantale a la estrella que te acompaño
cantale a tus amigos con el corazon
Cantale a la luna y al sol
canta que es la tierra que canta en voz
cantale a tus amigos con el corazon

Canta canta, canta cantaló!


Quien hubiese dicho que me iba a gustar una canción de Onda Vaga!

Venerdí e fa caldo!

Madonna Santa! Es imposible vivir en Buenos Aires sin aire acondicionado! Desde cuando? Después vengan a decirme que el cambio climático vendrá en unos años... yo creo que ya estamos en el horno!
Para finalizar una semana fatal el viernes fue fatal también! Demasiado trabajo que no llegué a terminar- muchas obligaciones y de verdad que ya poca energía. Llegué tarde a casa y de verdad que ya no tenía fuerzas. El calor y toda esta semana detonadora hacen que no queden ni vestigios de mí!.
Con el pucho vengo muy mal y con la dieta mas o menos. Cansados de escuchar siempre lo mismo? Bueno..yo también. Estoy harta de mí!
Voy a terminar unas cosas ahora con la última rayita de batería que le queda a este cuerpote.
Cosas buenas de la semana? Siempre las hay!!!! Me llamaron guapa esta semana- cosa bastante inusual en Argentina- vaya a saber uno que quiso decir este buen hombre- pero tiró un amistoso -Ud. está guapa como siempre-. Ponele que sí.
Otra compañera-amiga-o algo así- volvió a repetirme algo que me dice cada tanto: tenés una cara tan preciosa- tan armónica- tan femenina. Hermoso piropo. El problema es que viene pegada al cuerpo de un mamut!!!!!! Qué se le va a hacer. Podría tener este cuerpo y la cara de Carlos Tévez. Eso sí que es una chotada total!!!!!
Así que esta bella cara con cuerpo de pochoclo se va a otra parte a gastar los 20 minutos de energía que me quedan antes de caer desmayada! Tengan un feliz fin de semana!!!! Yo voy por el mío!!!!

jueves, 8 de enero de 2015

Key West

El calor infernal que hace en Buenos Aires es directamente demoledor.
Necesito vacaciones. Y cuando pienso en vacaciones me acuerdo del mar azul hermoso- de las lagartijas por todos lados- de las playas con poca gente- de la paz de los Cayos. Quiero volver!
Es muy injusto tener clima caribeño y no estar en el caribe.........

Es triste admitir cuando algo no te sale

Y si. La historia es vivir intentando. Hoy es el cuarto día de cuidarme y la balanza de a poco y con pereza baja. Pero no me sale perfecto Ravenna. Bajé trescientos gramos de mierda de ayer a hoy. Y como siempre me  pregunto que pasa. Y Manu Chao de fondo me dice: nada-no pasa nada.
Hoy caminamos con Psico que está mejor que ayer. Media hora y a los apurones. Pero movimos el culo. Creo que el finde toca pasear y relajar. Eso espero. Lo necesitamos!!!!!
El día que deje de ocuparme de la dieta seguramente bajaré. El día que salga a correr bajaré pero mientras tanto voy a seguir cuidándome. Salvo el desayuno con harinas el día estuvo muy bien.Y voy a seguir así. Algún día este cuerpo se dará cuenta de que debe desinflarse......

miércoles, 7 de enero de 2015

Día 3 de conducta aceptable

Vengo bastante bien. Ojo que no estoy talibana de la dieta pero vengo bien. Pude negarme a todo lo que debía negarme y comer sanito. Hoy salimos a caminar y como lo temía- Psico no anda muy bien. Tiene tiempo libre y en vez de pensar en cosas buenas se va para abajo y quiere escaparse tomando la pastillita de la felicidad. Qué suerte que nunca acepté tomar valium para dejar de fumar! No porque el cigarro sea mejor- sino porque las drogas generan eso- unas ganas locas de tomarlas y olvidarse de los problemas....
Espero poder ayudarla aunque sea solo escuchándola.
El pucho no estuvo tan bien hoy. Pero de todas formas estoy fumando menos. Mañana voy a estar sin fumar hasta volver a casa. Eso me funciona bien. Voy a volver a hacerlo.
Voy a pelear con esta mierda hasta que le gane!!!!
Me está pasando algo raro y es que estoy mirando bebes de una forma distinta. Qué me pasa? Será que viene llegando el deseo de ser madre? Qué miedo!!!!!!

martes, 6 de enero de 2015

Ha llegado el momento de que me publiquen!!!!!

Sí mis queridos lectores: finalmente me publicaron las bellezas de Loversize!

Les dejo el link para que puedan pasar a ver.


http://weloversize.com/queridodiario/luchar-contra-uno-mismo/


Estoy muy contenta! Veremos si le gusta al público de las bellezas españolas.....

Estoy contenta de verdad!!!!!!!

Día Raro

Hoy tocó donar sangre. Puedo decir que estoy medio litro más flaca! Operan a la novia de mi jefe y nadie quería donar así que salió la buena samaritana y allí fui. El día se me complicó muchísimo. Tardé mucho en llegar a la oficina- llegué acalorada y mareada- se ve que a mi cuerpo no le gustó que le sacaran una parte para regalársela a otro!. Alimenticiamente estuvo medio mal. Tuve que desayunar obligatoriamente antes de salir del sanatorio y había café con leche pero a eso se sumaba una magdalena y una medialuna. Todo con eme. A la mierda la dieta sin harina. El almuerzo genial porque fue ensalada con atún y fruta. La tarde rara- pero con queso y galletas de arroz. La cena- carne con ensalada. No estuvo tan mal solo resta ajustar porciones.
Lo loco es que no tuve hambre voraz. Y espero no tenerla. El pucho viene medianamente bien: de 25/30 pasé a 5 ayer y hoy llevo unos 6. Lo loco es que me siento mejor. Eureka pelotuda! Como si hubiese descubierto la pólvora.....
Estoy contenta. Voy a largarme a vender algunos productos por el facebook de la consultora. Que Dios me ayude a triunfar de a poco! No puedo seguir dedicándome a hacer crecer la fortuna de un tipo que se entera que existo una o dos veces al año. Debo comenzar a sembrar para crear mi propia fortuna!
Vamos que este año va a ser mi año. Este año voy a cambiar las cosas que me joden. Voy a ser mejor. Tengo que liberarme del miedo de triunfar. Lo voy a hacer. Sigo confiando en mí- creo que es lo que necesito!!!!!

lunes, 5 de enero de 2015

Día uno del resto de mi vida parte II

Aunque sea el primer día del resto de mi vida no hay que olvidar que sigo siendo yo! Fumé poquito pero fumé. Voy por mi tercer cigarrillo- es que siempre aparecen las resistencias como dirían los psicólogos- que cagan cualquier plan. De todas maneras si paso de fumar 25/30 cigarrillos diarios (una monstruosidad) a fumar tres.. puedo decir que estoy contenta!
La dieta bien. No perfecta pero bien. Cero harinas-lo que trae consigo cero acidez. Eso ya es genial. Ahora voy a comer carne al horno con ensalada- carne de vaquita porque al mediodía tocó atún. Ejercicio cero. Psico no me escribió y la verdad es que estuve muy detonada por el calor y el trabajo para salir- amén de que no tenía stock de comidas para cocinar y me tocó ir al chino- con lo que pierdo al menos 40 minutos.
No importa. Estoy segura de que voy bien y voy a ir mejorando todos los días. Espero poder hacer más cosas- me está costando mucho porque de verdad que hay mucho trabajo y poca energía. Voy a poder. Estoy segura. Ya me compré el queso y el lomito para mañana a la mañana.  Y ahí recuerdo que mañana voy a donar sangre para la novia de mi jefe.. es decir que voy a desayunar muy tarde.... No importa. Mientras no me desmaye estaré bien!
Calculo que cuando uno empieza a comer como un pajarito enfermo se acostumbra. Yo voy a acostumbrarme Lo que no sé como voy a manejar es el enamoramiento que tenemos con mi marido con la cocina internacional. Sin ir mas lejos el domingo nos deleitamos con comida armenia. Y de verdad que lo disfrutamos. Cómo haré? Ya le encontraré la vuelta. Ahora a seguir en movimiento! Voy a intentar hacer algo más antes de caer desmayada en la cama!!!!!
Gracias por leerme... me siento acompañada en este nuevo camino que espero que dure mucho tiempo!!!!

Día uno del resto de mi vida

Son las 12.53 pm y vengo sin fumar. Dios ayudame para que este sea el día en que haya dejado ese vicio de Mierda!
Son las 12.53 y es mi primer día de Ravenna real. Dios ayudame para que no coma nada fuera de lugar!!!!!

Como diría papa Francesco,  recen por mí!!!!!

sábado, 3 de enero de 2015

Año nuevo vida nueva?

Oficialmente comenzó el 2015. Oficialmente digo que el 5-1-15 comienzo la dieta de Ravenna sin concesiones ni interrupciones y dejo el pucho. Ya sé que lo dije muchísimas veces pero creo que en esta oportunidad será la definitiva. Amén de que mi marido- a fuerza de romperle mucho las pelotas- me dijo que averigue el tema de la cirugía bariátrica para conocer bien los riesgos y demás yerbas.. me lo puse a pensar sola y de verdad que me da miedo. Y además de todo conocí a Lorena que es miembro de Ravenna internacional. Ella me mandó sus fotos- que por respeto no voy a publicar- pero está divina divina divina y era casi como yo- tenía casi el mismo peso.
(odio esto de no tener comas- falta configurar mi nueva pc pero voy a enloquecer sin comas!!!!)
Lorena bajó algo así como 40 kilos y está divina. Me dio el empujón mental para saber que puedo hacerlo. Y lo voy a hacer. Todos dirán porqué no empecé el 2 de enero. Y tienen razón- debería haber empezado.
Pero decidí también ser más paciente conmigo y quererme más y perdonar mis errores. Va a ser parte de este cambio. Estoy segura de que voy a lograrlo!
Les aviso que seguramente encontrarán post desesperados porque voy a usar mi blog para canalizar energías cuando esté por tirar todo a la mierda. Me tendré que acostumbrar a llevarme vianditas cuando salgo y olvidarme de esas super comidas que la gente organiza cuando uno va a la casa. No importa. Quiero estar sana y feliz y eso está en mis manos!
El fin de año fue hermoso. La pasamos genial de verdad. Agradezco la familia que tengo aunque tantas veces quiera matarlos!!!
Hoy va a ser un día lindo vamos a ir de pesca con mi hermano y su familia-algo que nunca hicimos. Espero que no nos cocinemos de calor!
Estoy feliz y esperanzada- ese sería un buen resumen del comienzo del año.
Estoy confiando en mí y eso va a hacer que pueda con muchas cosas que el año pasado no pude!!!!!!
Confío en mí. Creo que eso basta no?

jueves, 1 de enero de 2015

Feliz Año Nuevo!!!!

Feliz Año Nuevo!!!! Espero que tengan un 2015 lleno de alegrías y triunfos y salud y cosas hermosas!!!!!
Bendiciones y amor para todos!